Przyjrzyj się obrazowi francuskiego malarza z XVIIw. "Pokutująca...

„Pokutująca Maria Magdalena” jest to obraz, który stworzył francuski malarz Georges de La Tour ok. roku 1640.

Dzieło przedstawia Marię Magdalenę w chwili nawrócenia, patrzącą w lustro. Na kolanach trzyma czaszkę, wokół leży rozrzucona biżuteria. Obraz ma rozmiary 133,4 × 102,2 cm, a oryginał znajduje się w Metropolitan Museum of Art.

Obraz należy do malarstwa religijnego. Namalowany jest farbami olejnymi, metodą klasyczną. Powstał on w epoce baroku. Występuje w nim kompozycja zamknięta, wyraźnie statyczna. Oglądając dzieło, mamy odczucie harmonii, porządku i równowagi. Autor użył barw złożonych, ciepłych, zgaszonych. Wzorował się na malarstwie Caravaggiego, włoskiego malarza działającego w XVII, który wprowadził silny światłocień. Faktura obrazu jest gładka.

Maria Magdalena miała w sobie siedem demonów, które wypędził z niej Jezus. Od tej pory staje się jego uczennicą i wraz z innymi wędruje za nim. Z nierządnicy staje się najwierniejszą chrześcijanką. Na obrazie widzimy ją w momencie nawrócenia. Głowę ma odwróconą w lewo, jest wyraźnie zamyślona. Przegląda się w lustrze, które symbolizuje wiedzę, oświecenie i prawdę. Obok niego stoi świeca, symbol nadziei i przemijania życia. Kobieta ubrana jest nadal w drogi strój, jednak wokół niej leży porozrzucana biżuteria, co świadczy o tym, iż postanowiła zrezygnować z bogatego, beztroskiego życia. Ręce ma splecione na czaszce, która leży jej na kolanach. Ta jest symbolem śmierci. Taka postawa może świadczyć o kontemplacji Marii Magdaleny nad śmiercią. Ubranie kobiety jest biało-czerwone. Biel symbolizuje objawienie, odrodzenie, odkupienie, natomiast czerwień jest symbolem męki Chrystusa, cierpienia i ofiary ale także nierząd, grzech i rozpustę.

Artysta chciał wzbudzić u odbiorcy refleksję nad własnym życiem. Kontemplując nad własnym życiem, nie należy zapominać o śmierci, która jest nieuchronna. Chciał również pokazać, że niezależnie w jakiej sytuacji się znajdziemy, płomień nadziei nie zgaśnie szybko.

Według mnie obraz jest niezwykle fascynujący. Autor doskonale wykorzystał grę świateł, co wprowadza nieco tajemniczości. Patrząc na obraz, czuję potrzebę zatrzymania się na chwilę i przemyślenia pewnych spraw.

„Pokutująca Maria Magdalena” jest to obraz, który stworzył francuski malarz Georges de La Tour ok. roku 1640.

Dzieło przedstawia Marię Magdalenę w chwili nawrócenia, patrzącą w lustro. Na kolanach trzyma czaszkę, wokół leży rozrzucona biżuteria. Obraz ma rozmiary 133,4 × 102,2 cm, a oryginał znajduje się w Metropolitan Museum of Art.

Obraz należy do malarstwa religijnego. Namalowany jest farbami olejnymi, metodą klasyczną. Powstał on w epoce baroku. Występuje w nim kompozycja zamknięta, wyraźnie statyczna. Oglądając dzieło, mamy odczucie harmonii, porządku i równowagi. Autor użył barw złożonych, ciepłych, zgaszonych. Wzorował się na malarstwie Caravaggiego, włoskiego malarza działającego w XVII, który wprowadził silny światłocień. Faktura obrazu jest gładka.

Maria Magdalena miała w sobie siedem demonów, które wypędził z niej Jezus. Od tej pory staje się jego uczennicą i wraz z innymi wędruje za nim. Z nierządnicy staje się najwierniejszą chrześcijanką. Na obrazie widzimy ją w momencie nawrócenia. Głowę ma odwróconą w lewo, jest wyraźnie zamyślona. Przegląda się w lustrze, które symbolizuje wiedzę, oświecenie i prawdę. Obok niego stoi świeca, symbol nadziei i przemijania życia. Kobieta ubrana jest nadal w drogi strój, jednak wokół niej leży porozrzucana biżuteria, co świadczy o tym, iż postanowiła zrezygnować z bogatego, beztroskiego życia. Ręce ma splecione na czaszce, która leży jej na kolanach. Ta jest symbolem śmierci. Taka postawa może świadczyć o kontemplacji Marii Magdaleny nad śmiercią. Ubranie kobiety jest biało-czerwone. Biel symbolizuje objawienie, odrodzenie, odkupienie, natomiast czerwień jest symbolem męki Chrystusa, cierpienia i ofiary ale także nierząd, grzech i rozpustę.

Artysta chciał wzbudzić u odbiorcy refleksję nad własnym życiem. Kontemplując nad własnym życiem, nie należy zapominać o śmierci, która jest nieuchronna. Chciał również pokazać, że niezależnie w jakiej sytuacji się znajdziemy, płomień nadziei nie zgaśnie szybko.

Według mnie obraz jest niezwykle fascynujący. Autor doskonale wykorzystał grę świateł, co wprowadza nieco tajemniczości. Patrząc na obraz, czuję potrzebę zatrzymania się na chwilę i przemyślenia pewnych spraw.

„Pokutująca Maria Magdalena” jest to obraz, który stworzył francuski malarz Georges de La Tour ok. roku 1640.

Dzieło przedstawia Marię Magdalenę w chwili nawrócenia, patrzącą w lustro. Na kolanach trzyma czaszkę, wokół leży rozrzucona biżuteria. Obraz ma rozmiary 133,4 × 102,2 cm, a oryginał znajduje się w Metropolitan Museum of Art.

Obraz należy do malarstwa religijnego. Namalowany jest farbami olejnymi, metodą klasyczną. Powstał on w epoce baroku. Występuje w nim kompozycja zamknięta, wyraźnie statyczna. Oglądając dzieło, mamy odczucie harmonii, porządku i równowagi. Autor użył barw złożonych, ciepłych, zgaszonych. Wzorował się na malarstwie Caravaggiego, włoskiego malarza działającego w XVII, który wprowadził silny światłocień. Faktura obrazu jest gładka.

Maria Magdalena miała w sobie siedem demonów, które wypędził z niej Jezus. Od tej pory staje się jego uczennicą i wraz z innymi wędruje za nim. Z nierządnicy staje się najwierniejszą chrześcijanką. Na obrazie widzimy ją w momencie nawrócenia. Głowę ma odwróconą w lewo, jest wyraźnie zamyślona. Przegląda się w lustrze, które symbolizuje wiedzę, oświecenie i prawdę. Obok niego stoi świeca, symbol nadziei i przemijania życia. Kobieta ubrana jest nadal w drogi strój, jednak wokół niej leży porozrzucana biżuteria, co świadczy o tym, iż postanowiła zrezygnować z bogatego, beztroskiego życia. Ręce ma splecione na czaszce, która leży jej na kolanach. Ta jest symbolem śmierci. Taka postawa może świadczyć o kontemplacji Marii Magdaleny nad śmiercią. Ubranie kobiety jest biało-czerwone. Biel symbolizuje objawienie, odrodzenie, odkupienie, natomiast czerwień jest symbolem męki Chrystusa, cierpienia i ofiary ale także nierząd, grzech i rozpustę.

Artysta chciał wzbudzić u odbiorcy refleksję nad własnym życiem. Kontemplując nad własnym życiem, nie należy zapominać o śmierci, która jest nieuchronna. Chciał również pokazać, że niezależnie w jakiej sytuacji się znajdziemy, płomień nadziei nie zgaśnie szybko.

Według mnie obraz jest niezwykle fascynujący. Autor doskonale wykorzystał grę świateł, co wprowadza nieco tajemniczości. Patrząc na obraz, czuję potrzebę zatrzymania się na chwilę i przemyślenia pewnych spraw.