Porównaj budowę organizmu roślinnego występujących na lądzie i...

Strefa szelfu - wody płytkie, dociera tu dużo światła słonecznego, jego głębokość nie przekracza 200 m. Przy brzegach światło może docierać aż do dna i mogą tam rosnąć glony. Woda w tej strefie jest bogata w sole niezbędne do życia roślin, przynoszą je rzeki.

Strefa przybrzeżna jest najliczniej zamieszkana, obfituje w organizmy roślinne i zwierzęce. Bujnie rozwija się plankton, stanowiąc pokarm dla wielu zwierząt. Występują tu: konik morski, płaszczka, iglicznia, węgorz, sola, dorsz, żagielek, makrela, rekin ludojad, sardynka, śledź, samogłów, ptaszor, kaszalot, delfin.

Trudności występujące w obszarach pływowych:

- organizmy są wystawione na działanie słońca i powietrza, więc muszą być odporne na wysychanie i zmianę temperatury;

- powinny tolerować wodą słodką, bo występują tu opady deszczu,

- muszą być wytrzymałe na niszczące działanie fal, szczególnie na brzegach skalistych;

- w ciągu doby tracą dwa razy możliwość żerowania,

- przyczepiają się mocno do skał, chronią się w szczelinach;

- niektóre organizmy zagrzebują się w gruncie,

- zwierzęta muszą wytrzymać uderzenie fal.

Żyją tu: kraby, pierścienice morskie, jeżowce, małże, sercówki, piaskołony, ryby: babki, flądry, tobiasze.

W strefie szelfu u wybrzeży Australii występują rafy koralowe: Wielka Bariera wzdłuż płn.-wsch. wybrzeży Australii, rafa w archipelagu Bermudów na Morzu Sargassowym wokół stożków wulkanicznych.

Rafy koralowe zamieszkują organizmy zwane jamochłonami lub parzydełkowcami. Są to zwierzęta wodne zbudowane z dwóch warstw komórek, które otaczają jamę chłonąco-trawiącą. Mogą występować w postaci osiadłego polipa lub swobodnie pływającej meduzy o kształcie dzwonu.


Są organizmami drapieżnymi. W ramionach otaczających otwór gębowy znajdują się komórki parzydełkowe obezwładniające ofiary.


Główni „budowniczowie” raf koralowych to koralowce, występujące w morzach ciepłych, słonych i czystych. Prowadzą osiadły tryb życia, żyją pojedynczo lub w koloniach. Ich ciało ma postać polipa i otoczone jest szkieletem zewnętrznym. Korale szlachetne i madreporowe posiadają szkielety wapienne. Szkielety te tworzą rafy koralowe, jest to miejsce życia bardzo wielu niezwykłych zwierząt. Koralowce żyjące pojedynczo to ukwiały, zwane kwiatami morskimi. Koralowce zagrożone są zanieczyszczeniami, które dostają się do wód morskich.

W rafach żyje bardzo dużo organizmów, m.in. małże, pąkle, gąbki, raki i wiele gatunków ryb o wspaniałych kształtach i barwach.

Niektóre organizmy żyją ze sobą w symbiozie - wzajemnej zależności, z której każdy ma korzyści, np. rak pustelnik i ukwiał, koralowce i glony.

W strefie szelfu występują duże ilości glonów. Ich rozmieszczenie związane jest ze zdolnościami wykorzystania światła różnej długości. Z tą zdolnością wiąże się też barwa ciała glonów:

- zielone - zielenice, np. listownica, tworzą gęste zarośla występują na głębokości do 30 - 40 m, miejsce życia homarów, krabów, rozgwiazd, jeżowców i innych organizmów;

- brunatne - brunatnice występują na głębokości do 50 m,

- czerwone - krasnorosty występują na głębokości do 60 m.

W toni wodnej na obszarze do około 100 m od brzegu unosi się plankton, czyli drobne organizmy roślinne i zwierzęce. Są to organizmy jednokomórkowe: okrzemki i wiciowce oraz zwierzęta: skorupiaki, larwy jeżowców, rozgwiazd, mięczaków, krabów, żebropłazów, jaja ryb i narybek. Jest to miejsce żerowiska ławic śledzi i sardynek, ptaków morskich, fok i wielorybów. Wieloryby są największymi ssakami, oddychają tlenem atmosferycznym, pokarm odfiltrowują za pomocą fiszbin - rogowych płyt po obu stronach podniebienia. Inne przystosowania do życia w wodzie to opływowy kształt ciała, płetwy: ogonowa i brzuszne.

Ssakami wodnymi są też kaszaloty, morskie drapieżniki, które mają zęby stożkowe.

Strefa stoku kontynentalnego zaczyna się poniżej 200 m głębokości. Dochodzi tutaj już znacznie mniej światła. Występuje obfitość osiadłych na dnie mięczaków, rozgwiazd, wężowideł, robaków, występują liliowce, a w toni wodnej: rekin błękitny, tuńczyk, krewetki, kalmary (kałamarnice), ośmiornice, rekin płaszczowy, żabnica.

Organizmy tu żyjące mają specjalne przystosowania do zdobywania pokarmu: ostre zęby i wrzecionowaty kształt ciała, dzięki któremu mogą się szybko poruszać, potrafią się dobrze maskować.

Strefa głębinowa - strefa, której cechy charakterystyczne to: brak światła, słaby ruch wody, wysokie ciśnienie. Przystosowania do życia w tej strefie:

- ogromne oczy, albo ślepota,

- wyrostki świetlne,

- długie ostre zęby,

- szeroka paszcza,

- rozciągliwe żołądki, które ułatwiają pożeranie większych od siebie ofiar,

- ciemne ubarwienie.

Organizmy żyjące w głębinach: liliowce na długich łodyżkach przyczepione do dna, ryby świecące, kalmar świecący, ryba wampir, nawęd. Zwierzęta żyjące w strefie głębinowej odżywiają się innymi organizmami, które opadają z wyższych warstw wody.