Wypisz : rzeczowniki po spółgłosce rzeczowniki...

Wypisz :
rzeczowniki po spółgłosce
rzeczowniki wymienne
rzeczowniki niewymienne
Z opowiadania:

Młody człowiek pozbawiony wiernego towarzysza czuje się przygnębiony, nikomu niepotrzebny i odrzucony.
Uczucia te me były obce Uli Zalewskiej i Zenkowi Wójcikowi. Dlatego dobrze czuli się razem na wyspie, z daleka od innych, którzy przyjaźni mieli pod dostatkiem.
Tych dwoje nie musiało wiele mówić, rozumieli się doskonałe bez słów. Woleli przyglądać się przelatującym ptakom, obserwować przepływającą powoli rzekę, przysłuchiwać się dalekim grzmotom burzy. Przedkładali cichy chrzęst gałęzi drzew nad głośne krzyki i wrzawę czynioną przez załogę. Zenek nie wierzył ludziom, ponieważ ci, którzy powinni być dla niego dobrzy, zawiedli go, odepchnęli. Uczucia innych, zamiast ogrzewać jego samotne serce, raczej parzyły jak pokrzywy. Uli również potrzebny był przyjaciel. Jej spojrzenie często spoczywało ukradkiem na mizernej twarzy Zenka lub jego przybrudzonym, wzorzystym skafandrze, a długie rzęsy przykrywały oczy, kiedy ktoś próbował w nie zajrzeć. Zenek i Ula potrzebowali kogoś bliskiego. Zaprzyjaźnili się, bo problemy, które na nich spadły były zbyt trudne do rozwiązania w pojedynkę.
Czy ty masz jakiegoś przyjaciela? Czy jest on dla ciebie kimś ważnym? Czy bez przyjaźni łatwo żyć? Pomyśl o tym kiedyś w ciszy,nad rzeką ...

Rozwiązania (0)