wyciągnij najważniejsze informacje Kościół pod wezwaniem św....

wyciągnij najważniejsze informacje
Kościół pod wezwaniem św. Trójcy, w postaci jaką znamy dziś, zaczął powstawać przed połową XIII w. Mianowicie po częściowym zniszczeniu romańskiego kościoła św. Tomasza, podczas najazdu Tatarów w 1241 roku, rozpoczęto budowę trzeciej, ceglanej świątyni. Była ona bez porównania obszerniejsza w stosunku do poprzednich, a jej wznoszenie zaczęto od budowy prezbiterium, łącząc je od północy z budynkiem klasztornym. Budowa korpusu świątyni, przypadła na drugą połowę XIII wieku. Kościół ten przetrwał do dzisiaj, ale jego wnętrze uległo zasadniczej przemianie. Pierwotnie wzniesiono go jako trójnawową halę, ze sklepieniami na filarach. Pod koniec XIV w. lub na początku XV, dokonano przebudowy kościoła, zastępując halowy korpus świątyni, korpusem bazylikowym oraz podwyższając prezbiterium, którego pierwotną wysokość znaczy od zewnętrznej strony fryz arkadowy. Sterczynowy szczyt od zachodu powstał przed 1400 r. Po pożarze w 1462 roku odnowiono sklepienie w prezbiterium i domurowano schodkowy blendowany szczyt na jego krańcu. W XV stuleciu do naw bocznych dobudowano gotyckie kaplice, natomiast w pierwszej połowie XVII wieku powstały barokowe kaplice kopułowe, zmianie uległ także wygląd istniejącej już wtedy kaplicy św. Jacka. Pomiędzy XVII i XIX stuleciem przed fasadą kościoła stała wieża - dzwonnica, rozebrana po pożarze 1850 r. W XVIII wieku przy filarach międzynawowych ufundowano późnobarokowe ołtarze, stały tam również wielkie figury biskupów. Zanim kościół doszczętnie spłonął, nad łukami arkad międzynawowych wisiały wielkich rozmiarów obrazy, w tęczy rozdzielającej prezbiterium od nawy głównej umieszczony był krucyfiks podobnie jak w innych gotyckich kościołach: Mariackim, Bożego Ciała i św. Katarzyny (choć sam krzyż z belką podtrzymującą był dziełem baroku). Zupełnie inny - barokowy - był także ołtarz główny. Kres istnienia tej świątyni przyniosło lato 1850 roku, ogromny pożar strawił dużą część ówczesnego Krakowa, niszcząc również kościół Dominikanów. Wypaliło się wtedy niemal doszczętnie całe wnętrze kościoła, runęło sklepienie w nawie głównej, ogień oszczędził tylko kilka kaplic przynawowych. Pomimo ogromnych zniszczeń dominikanie zdecydowali się na odbudowę kościoła, którą kierował architekt Teofil Żebrawski. Dzisiejsze filary, a także sklepienia korpusu, zrekonstruowane są niemal od nowa w latach 1850-1872. Kościół św. Trójcy jest ceglano-kamienną wysmukłą trójnawową gotycką bazyliką. Wzniesioną w charakterystycznym dla Krakowa systemie filarowo-skarpowym z wydłużonym prezbiterium zakończonym prostą scianą.

Rozwiązania (0)