est w dali miasto tajne, skryte w mgle, W wieńcu ogrodów...

est w dali miasto tajne, skryte w mgle,
W wieńcu ogrodów wiecznej, złotej wiosny.. Idę ku niemu przez mroki i dżdże,A krok mój lekki i śpiew mój radosny.

Choć droga żmudna, uciążliwy szlak,
Żądze wędrówki ku niemu nie zginą,
Póki choć jeden szczyty kocha ptak,
Póki choć jedna łódż płynie głębiną.

Dalekie miasto gdzieś o tysiąc staj
Leży...
Już długo wędruję ku niemu...
Co dzień przebiegam jakiś nowy kraj
Nieznany, jako ja sobie samemu..

Wytrwale zdążam i krzepki mój chód...
Cóż bardziej nęci nad miasto nieznane?
Może u jego jutro stanę wrót
Olśniony dziwem - albo i nie stanę. -

im piękniej złosci sie cel mych dni tym większym droge swą urokiem zdobię kazdy sam siebie ciągle jedno sni przezywa swoją własną bas o sobie.Lstaff wędrówka wesołego pielgrzymka .

1 kto mówisz w wierszu ?
2.kim jest ta osoba ?
3.do kogo sie zwraca
4.w ktorej osobie mowi
5.jaki to typ liryki
6.co jest tematem wiersza?
7.jakie zagadnienia porusza?
8.jakie emocje pokazuje?
9. jaki nastroj panuje w wierszu?
10.co jest wazne dla osoby mowiącej?
prosze oo odp .xd

Rozwiązania (0)